Het heeft even geduurd maar eindelijk was het dan zover.
De grote dag van de baas en Suus was aangebroken: vrijdag 7 november 2014.
Børre en ik zijn natuurlijk ook van de partij geweest. We hadden zelfs een hele belangrijke taak! Om onze nek hing namelijk een hartje met daaraan de trouwringen die Suus en Jaap aan elkaar moesten geven nadat ze het woef-woord hadden gegeven.
Nou dat was me een spannend moment hoor!
‘s Ochtends was het ook al heel emotioneel toen wij de bruid en bruidegom voor het eerst zagen. Børre zong zelfs gelijk een liedje. Ik was gewoon stomverbaasd dat ze er zo mooi uitzagen dus ik kon mijn stem even niet vinden.
Hiernaast zien jullie een foto waar ik met Suus zit te knuffelen.
Zij is extra blij & dankbaar dat ik er nog bij ben in verband met de rare maanden waar we net doorheen zijn met de medische molentjes. Gelukkig is dat nu achter de rug en groeit mijn haar ook weer goed aan :). Ik had dit feestje voor geen goud willen missen hoor Suus!
Børre en ik merkte dus heel goed dat er wat aan de hand was. Zo waren de baasjes nog nooit gekleed en iedereen was ook aanwezig om van alles te regelen.
Het enige wat Suus wel jammer vond is dat wij niet aanwezig konden zijn bij de fotoshoot in het bos en op het strand. Dat kon helaas niet want anders zou de trouwjurk waarschijnlijk helemaal vies woorden nog voordat de ceremonie begonnen was.
We zullen misschien nog wel een keertje een andere fotoshoot doen met z’n viertjes, zodat we er wel samen op staan!
Tijdens de ceremonie lagen wij er heel relaxed bij, alsof er niet ruim 100 tweebeners stonden te kijken en te luisteren naar het verhaal van de man met een jurk (?) aan. Ik vond het heus wel spannend maar ik deed net alsof dat niet het geval was. Op onderstaande foto kijk ik zelfs een beetje ongeïnteresseerd! Foutje, OEPS!
Nadat de ceremonie was afgelopen mochten wij weer terug naar de doggy lounge waar wij heerlijk werden vertroeteld en waar ons water stond. De harde muziek was natuurlijk niet fijn voor onze flappers!
Suus is nog wel ene paar keer komen kijken en we zijn uiteraard in het naastgelegen bos uitgelaten. Het was allemaal tip top geregeld!
Zo’n feestje willen Børre en ik nog wel een keer hoor maar nu gaan wij lekker even dromen van de afgelopen uren.
Tot de volgende blog lieve lezers!
Dikke Lebber,
Evy.
